مدیریت بحران در جهت تعدیل خسارت‌های حاصل از زلزله در استان تهران

مقدمه: تمرکز و تراکم جمعیت و افزایش بارگذاری‌های اقتصادی بر بستر استان تهران منجر به پذیرش نقش‌ها و عملکردهای متعدد شده است. یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که تهران با آن دست به گریبان است موضوع حوادث طبیعی از جمله زلزله است. هدف این پژوهش، شناسایی مناطق آسیب‌پذیر، تهیه نقشه آسیب‌پذیری نقاط مختلف استان بر حسب درجات آسیب‌پذیری است. روش‌ها: در این تحقیق، ارتباط بین شاخص‌های اقتصادی- اجتماعی با عوامل مؤثر در آسیب‌پذیری استان تهران در برابر زلزله مورد تحلیل قرار گرفت. در این بررسی از قابلیت‌ها و تکنیک‌های تحلیلی نرم‌افزار GIS در لایه‌های مختلف استفاده شد. یافته‌ها: بررسی‌ها نشان داد که استان تهران دارای پتانسیل بالایی برای زلزله است و با توجه به قانون بازگشت‌پذیری و تکرار بلایای طبیعی، امکان رخداد زلزله برای استان تهران بسیار زیاد و قابل پیش‌بینی است و گروه‌های آسیب‌پذیر و نقاط بحرانی از لحاظ کالبدی درست منطبق بر نقاط اشغال شده به‌وسیله اقشار پایین جامعه است. نتیجه‌گیری: اقدامات صحیح درخصوص توانمند‌سازی در برابر زلزله کمک شایانی در رابطه با تعدیل خسارت‌های حاصل از زلزله در استان تهران می‌کند. با توجه به ویژگی‌های کالبدی- فضایی و استراتژیک بودن استان تهران، باید به توانمند‌سازی مدیریت بحران در برابر بلایای طبیعی توجه ویژه کرد.